پروتکل شبکه چیست

پروتکل شبکه چیست

پروتکل شبکه چیست؟ مسئول برقراری و اطمینان از ارتباط بین دستگاه های مختلف است. مجموعه ای از قوانین و دستورالعمل های از پیش تعریف شده هستند که دستگاه های مرتبط با رایانه برای فعال کردن ارتباطات شبکه از آنها پیروی می کنند. این چارچوب از قوانین استاندارد در مجموعه پروتکل اینترنت شامل شناسایی و برقراری ارتباط بین دستگاه ها است. علاوه بر این، آنها همچنین نحوه انتقال داد‌ه ها به و از دستگاه های مختلف در یک شبکه را تعریف می کنند.

پروتکل‌های شبکه در هشتگرد

بر اساس استانداردهای صنعت توسط سازمان‌های شبکه و فناوری مانند IEEE، W3Consortium، ISO (سازمان استاندارد بین‌المللی) و سایرین توسعه یافته‌اند، برای ارتباط یکپارچه بین دستگاه‌ها ضروری هستند. علاوه بر این، دو یا چند دستگاه مبتنی بر دستگاه‌ها یا استانداردهای زیرساختی مختلف نیز می‌توانند از طریق پروتکل‌های شبکه استاندارد ارتباط برقرار کنند. این پروتکل‌ها شامل دستورالعمل‌هایی هستند که روش‌های دسترسی، نوع کابل‌کشی، سرعت انتقال داد‎ه‌ها و موارد دیگر را کنترل می‌کنند.

انواع پروتکل های شبکه در هشتگرد

پروتکل ها را می توان به طور کلی به سه دسته عمده زیر طبقه بندی کرد:

1- ارتباطات

پروتکل های ارتباطی برای عملکرد یک شبکه بسیار مهم هستند. آنها آنقدر حیاتی هستند که بدون آنها امکان داشتن شبکه های کامپیوتری وجود ندارد. این پروتکل‌ها به طور رسمی قوانین و قالب‌هایی را که داد‌ه‌ها از طریق آن‌ها منتقل می‌شوند، تعریف می‌کنند.

نمونه هایی از پروتکل های ارتباطی

1- HTTP: یک پروتکل لایه 7 است که برای انتقال ابرمتن بین دو یا چند سیستم طراحی شده است. HTTP بر روی مدل مشتری-سرور کار می کند، بیشتر اشتراک گذاری داد‌‌ه ها در وب از طریق استفاده از HTTP انجام می شود.
2- TCP: با استفاده از احراز هویت متوالی، تحویل جریان قابل اعتماد را ارائه می دهد. این یک پروتکل اتصال گرا است، به این معنی که قبل از ارسال هرگونه داد‌‌ه، ارتباط بین برنامه ها را برقرار می کند. این برنامه دارای بسیاری از برنامه های کاربردی مانند ایمیل، FTP، پخش رسانه و غیره است.
3- UDP: یک پروتکل بدون اتصال که یک سرویس پیام اولیه اما غیرقابل اعتماد را راه اندازی می کند و هیچ عملکرد کنترل جریان، قابلیت اطمینان یا بازیابی خطا را اضافه نمی کند. UDP در مواردی مفید است که قابلیت اطمینان مورد نیاز نباشد. این زمانی استفاده می‌شود که می‌خواهیم انتقال سریع‌تری داشته باشیم، برای اتصالات چندپخشی و پخش و غیره.
4- BGP: یک پروتکل مسیریابی است که نحوه عبور بسته ها از مسیریاب را در یک سیستم مستقل از یک یا چند شبکه که توسط یک سازمان اداره می شود و به شبکه های مختلف متصل است، کنترل می کند. نقاط انتهایی یک LAN را با سایر LAN ها وصل می کند و همچنین نقاط انتهایی شبکه های محلی مختلف را به هم متصل می کند.

امنیت پروتکل شبکه چیست

پروتکل ها داد‌ه ها را در حین انتقال از طریق شبکه ایمن می کنند. این پروتکل ها همچنین تعیین می کنند که چگونه شبکه داد‌ه را از هرگونه تلاش غیرمجاز برای استخراج یا بررسی داد‌‌ه ها ایمن کنیم. پروتکل ها تضمین می کنند که هیچ دستگاه، کاربر و سرویس غیر مجازی نمی تواند به داد‌‌ه های شبکه دسترسی داشته باشد. در درجه اول، این پروتکل ها برای ایمن کردن داد‌‌ه ها به رمزگذاری بستگی دارند.

نمونه هایی از پروتکل های  شبکه امنیتی

1- SSL: یک پروتکل امنیتی شبکه است که عمدتا برای محافظت از داد‌ه های حساس و اتصالات اینترنتی ایمن استفاده می شود. SSL اتصال سرور به سرور و کلاینت به سرور را فعال می کند. تمام داد‌ه های ارسال شده از طریق SSL رمزگذاری شده است، بنابراین از دسترسی غیرمجاز جلوگیری می شود.
2- HTTPS: نسخه امن HTTP است. این پروتکل ارتباط امن بین دو کامپیوتر را تضمین می کند که یکی از آنها درخواست را از طریق مرورگر ارسال می کند و دیگری داد‌ه ها را از وب سرور بازیابی می کند.
3- TSL: یک پروتکل امنیتی است که برای امنیت و حفظ حریم خصوصی داد‌ه ها در اینترنت طراحی شده است، عملکرد آن رمزگذاری، بررسی یکپارچگی داد‌ه ها، یعنی دستکاری یا عدم دستکاری داد‌ه ها و احراز هویت است. به طور کلی از این برای ارتباط رمزگذاری شده بین سرورها و برنامه های کاربردی وب استفاده می شود، مانند مرورگر وب که یک وب سایت را بارگذاری می کند، همچنین می تواند برای رمزگذاری پیام ها، ایمیل ها، VoIP استفاده شود.

 رایج ترین پروتکل شبکه چیست

امروزه انواع مختلفی از پروتکل ها برای برقراری ارتباط بین دستگاه ها در سراسر شبکه استفاده می شود. بیایید نگاهی بیندازیم به برخی از بهترین انواع پروتکل های شبکه که امروزه در برنامه های مختلف مورد استفاده قرار می گیرند:

1- پروتکل کنترل انتقال (TCP)

پروتکل کنترل انتقال یک پروتکل ارتباطی شبکه است که به برنامه‌ها و دستگاه‌ها اجازه می‌دهد از طریق شبکه با هم ارتباط برقرار کنند. پروتکل کنترل انتقال با پروتکل اینترنت (IP) برای انتقال و ارتباط داد‌ه ها ادغام می شود. بنابراین، مجموعه پروتکل اینترنت به عنوان TCP/IP نیز شناخته می شود. علاوه بر این، تضمین می کند که بسته های داده ارسال شده از طریق وب به طور ایمن از منبع به مقصد تحویل داد‌ه می شوند.
پروتکل کنترل انتقال امکان انتقال یکنواخت پیام ها و اطلاعات را از ابتدا تا انتها فراهم می کند. علاوه بر این، ارتباطی بین مبدأ و مقصد برقرار می کند و داد‌ه ها را به قطعات کوچکتری از بسته ها تقسیم می کند و در عین حال یکپارچگی داد‌ه ها را حفظ می کند. پروتکل هایی مانند FTP، SSH و Telnet از پروتکل کنترل انتقال برای انتقال داده ها استفاده می کنند.

مزایای این نوع پروتکل شبکه در هشتگرد

• اطمینان حاصل می کند که داد‌ه ها به گره مقصد می رسند.
• تحویل به موقع داد‌ه ها

2- پروتکل انتقال فایل (FTP)

پروتکل انتقال فایل برای انتقال فایل ها بین دستگاه ها یا برنامه ها از طریق اتصالات TCP/IP استفاده می شود. برای تسهیل تبادل پروتکل انتقال فایل، کامپیوتر (میزبان محلی) و سرور (میزبان راه دور) باید از طریق یک شبکه متصل و پیکربندی شوند. پروتکل انتقال فایل، یک پروتکل استاندارد ارتباطی که بر روی چارچوب کلاینت-سرور ساخته شده است، انتقال داد‌ه ها را بین سرور و کلاینت امکان پذیر می کند.
پروتکل انتقال فایل به کاربران این امکان را می دهد که با اتصال اینترنت فایل ها را از یک دستگاه به دستگاه دیگر دانلود و انتقال دهند.

چه پروتکل هایی در اینترنت استفاده می شود

• TCP

پروتکل شبکه چیست؟ همانطور که در بالا توضیح داد‌ه شد، TCP یک پروتکل لایه انتقال است. پروتکل کنترل انتقال یک پروتکل ارتباطی شبکه است که به برنامه‌ها و دستگاه‌ها اجازه می‌دهد از طریق شبکه با هم ارتباط برقرار کنند. TCP برای انتقال و ارتباطات با پروتکل اینترنت (IP) یکپارچه می شود. بنابراین به آن TCP/IP نیز می گویند.
این پروتکل تضمین می کند که بسته های داد‌ه ارسال شده از طریق وب به طور ایمن از منبع به مقصد تحویل داد‌ه می شوند. TCP امکان انتقال یکنواخت از انتها به انتها پیام ها و اطلاعات را فراهم می کند.

• HTTP

پروتکل انتقال ابرمتن پایه وب جهانی است. HTTP متعلق به لایه برنامه (لایه 7) است زیرا داد‌ه ها را در قالبی قرار می دهد که برنامه ها (مثلاً مرورگر) می توانند مستقیماً بدون تفسیر بیشتر از آن استفاده کنند. لایه های پایین مدل OSI توسط سیستم عامل کامپیوتر مدیریت می شود نه برنامه های کاربردی.

• HTTPS

مشکل HTTP این است که رمزگذاری نشده است. هر مهاجمی که پیام HTTP را رهگیری کند می تواند آن را بخواند. HTTPS (HTTP Secure) این مورد را با رمزگذاری پیام‌های HTTP تصحیح می‌کند.

استفاده روتر ها از پروتکل

روترهای شبکه از پروتکل های ویژه ای برای کشف کارآمدترین مسیرهای شبکه برای سایر روترها استفاده می کنند.

• BGP

پروتکل Border Gateway یک پروتکل لایه کاربردی است و مسیریابی بسته ها را از یک شبکه به شبکه دیگر از طریق تبادل اطلاعات مسیریابی و اطلاعات دسترسی بین روترهای لبه مدیریت می کند.

• EIGRP

پروتکل مسیریابی دروازه داخلی پیشرفته فواصل بین روترها را مشخص می کند. EIGRP به طور خودکار رکورد هر روتر از بهترین مسیرها را در جدول مسیریابی به روز می کند و این به روز رسانی ها را برای سایر روترهای شبکه پخش می کند.

مدیریت

پروتکل شبکه چیست؟ این پروتکل های شبکه به توصیف رویه ها و سیاست های مورد استفاده در نظارت، نگهداری و مدیریت یک شبکه کامپیوتری کمک می کنند. این پروتکل ها همچنین به برقراری ارتباط این الزامات در سراسر شبکه برای اطمینان از برقراری ارتباط پایدار کمک می کنند. از پروتکل های مدیریت شبکه نیز می توان برای عیب یابی اتصالات بین هاست و کلاینت استفاده کرد.

نمونه هایی از پروتکل های مدیریتی

1- ICMP: پروتکل لایه 3 است که توسط دستگاه های شبکه برای ارسال اطلاعات عملیاتی و پیام های خطا استفاده می شود. این برای گزارش تراکم، خطاهای شبکه، اهداف تشخیصی و قطع دسترسی استفاده خواهد شد.
2- SNMP: پروتکل لایه 7 است که برای مدیریت گره ها در شبکه IP استفاده می شود. سه جزء اصلی در پروتکل SNMP وجود دارد که عبارتند از: عامل SNMP، مدیر SNMP و دستگاه مدیریت شده. عامل SNMP دانش محلی از جزئیات مدیریت دارد، آن جزئیات را به فرمی سازگار با مدیر SNMP ترجمه می کند. مدیر داد‌ه‌های به‌دست‌آمده از عوامل SNMP را ارائه می‌کند، بنابراین به نظارت بر خطاهای شبکه، عملکرد شبکه و عیب‌یابی آنها کمک می‌کند.