پروتکل شبکه HTTPS چیست
از پروتکل های شبکه می توان برای ارتباطات دیجیتال و آنالوگ استفاده کرد. علاوه بر این، این پروتکل های ارتباطی استاندارد می توانند مجوز را بررسی کرده و خطاها را در کانال ارتباطی شناسایی کنند. ارتباط شبکه از طریق پروتکل های شبکه بی سیم، پروتکل های شبکه سیمی، پروتکل های اینترنت و غیره انجام می شود. در ادامه قصد داریم شما را با پروتکل شبکه HTTPS چیست؟ آشنا کنیم.
HTTPS
مجموعه پروتکل اینترنت تضمین می کند که شبکه به طور یکپارچه کار می کند و اتصالات بین دستگاه ها را حفظ می کند. جدای از این، پروتکل های شبکه به مدیران شبکه کمک می کنند تا خطاها را پیدا کرده و آنها را برطرف کنند. پروتکل های مبتنی بر امنیت خاص مسئولیت امنیت انتقال داده ها، احراز هویت کاربران در شبکه، جلوگیری از دور زدن کاربران غیرمجاز از شبکه و جعل داده های ارسال شده از طریق شبکه را بر عهده دارند.
نحوه پیاده سازی پروتکل شبکه HTTPS چیست
پروتکل های شبکه روی هم ساخته می شوند. با این حال، آنها صرفا مجموعه ای از قوانین و دستورالعمل ها هستند، نه کدها یا قطعات نرم افزاری! پروتکل های شبکه به عنوان خدمات در یک سیستم پیاده سازی می شوند. این سیستم در حین کار بر روی یک شبکه و تعامل با یک برنامه یا سیستم، از مجموعه ای تعریف شده از قوانین استاندارد پیروی می کند.
سخت افزار سیستم با خواندن جریان بیت ها کار می کند و پروتکل ها را مطابق جریان لایه ها در مدل OSI پیاده سازی می کند. برخی از پروتکل های شبکه در سخت افزار (لایه فیزیکی) پیاده سازی می شوند، در حالی که برخی دیگر در نرم افزار به عنوان بخشی از یک سیستم عامل یا برنامه برنامه ریزی می شوند.
پروتکل های اینترنت یا شبکه بر ارتباطات سرویس گیرنده-سرور حاکم هستند و پایه ای برای فعال کردن ارتباطات دیجیتال هستند. آنها همچنین ارتباطات شبکه ای امن و با کارایی بالا را امکان پذیر می کنند. در حالی که زیرساخت اینترنت بدون این قوانین از پیش تعریف شده و چارچوب های استاندارد فلج می شود، اطمینان از امنیت شبکه نیز حیاتی است.
حجم زیادی از داده ها یا اطلاعات در یک شبکه به اشتراک گذاشته می شود که آن را مستعد نفوذ می کند. از این رو، برای دفاع از شبکه خود، باید درک کاملی از پروتکل های لایه برنامه و نحوه کار دستگاه ها و فرآیندها با هم داشته باشید. اینجاست که برنامه های معتبر مانند Certified Network Defender (CND) می توانند به شما در افزایش دانش و مهارت های خود کمک کنند.
HTTPS چیست
HTTPS مخفف Hypertext Transfer Protocol Secure است. این پروتکل همان پروتکل HTTP است با این تفاوت که امنیت بیشتری دارد. در حال حاضر، اکثر وب سایت ها از پروتکل HTTPS برای ارائه داده های خود به مرورگرهای وب استفاده می کنند.
در سال 2014، گوگل از تمامی وب سایت ها درخواست کرد که پروتکل HTTP را به HTTPS تغییر دهند تا نتایج جستجوی بهتری از نظر سئو و رتبه بالاتر صفحه وب در نتایج موتورهای جستجو کسب کنند و از آن زمان بسیاری از وب سایت ها از HTTPS به عنوان پروتکل ارتباطی خود استفاده می کنند. . انجام دادند
تمامی وب سایت های معروف مانند فیس بوک، آمازون، نتفلیکس و … از HTTPS به جای HTTP استفاده می کنند تا امنیت بیشتری را برای کاربران خود فراهم کنند.
در HTTP، داده ها رمزگذاری نمی شوند. بنابراین، رهگیری داده های رد و بدل شده بین مشتری و سرور برای هکرها و مجرمان سایبری آسان تر خواهد بود. در مقابل، HTTPS داده های ارسال شده از سرور به مشتری را رمزگذاری می کند.
بنابراین
حتی اگر شخصی دادههای رمزگذاری شده را بدون داشتن کلید مناسب برای رمزگشایی به سرقت ببرد، در واقع نمیتواند از آن دادهها استفاده کند. به این ترتیب HTTPS امنیت بهتری را برای کاربران فراهم خواهد کرد.
همچنین، HTTPS از استاندارد امنیتی SSL استفاده می کند که مخفف عبارت Secure Socket Layer است. SSL برای ایجاد یک ارتباط امن و رمزگذاری شده بین سرور و مرورگر سمت سرویس گیرنده استفاده می شود.
مزایا و معایب HTTPS چیست
مزایای
HTTPS از SSL برای تعریف یک اتصال رمزگذاری شده و ایمن بین سرور و کلاینت استفاده می کند.
هنگام انجام تراکنش های آنلاین امنیت بیشتری را برای کاربر فراهم می کند.
HTTPS سئو دوستانه است. به عبارت دیگر از نظر سئو سایت هایی که توسط پروتکل HTTPS پشتیبانی می شوند در رتبه بندی نتایج موتورهای جستجو از اولویت بیشتری برخوردارند.
معایب
با وجود امنیت بالا، هنوز امکان سرقت داده های محرمانه ذخیره شده در حافظه نهان وجود دارد.
در مقایسه با HTTP از منابع سرور بیشتری استفاده می کند.
فرآیند تشکیل https
در طول سه دهه، تنها HTTP بود که به عنوان پروتکل انتقال شناخته شد و مشکل خاصی احساس نشد. البته در آن زمان دسترسی به اینترنت گرانتر و کمتر بود و هرگز به اندازه امروز جهانی نبود.
در نتیجه تهدیدات امنیتی در اینترنت بسیار کمتر بود، اما با گسترش کاربران اینترنت، این پلتفرم به یک سیستم امنیتی و حفاظتی مطمئن نیاز داشت و برای این منظور یکی از تغییرات ارتقای HTTP به HTTPS بود. اما ماجرا به نفوذ محدود نمی شود و از آنجایی که اینترنت در حال تبدیل شدن به دنیای مجازی است و از آنجایی که تجارت الکترونیک به طور باورنکردنی رواج پیدا کرده است، بانک ها سعی کرده اند روش های پرداخت را با فروشگاه های آنلاین ادغام کنند و هزاران راه ارتباطی دیگر شکل گرفته و این دنیای مجازی مانند دنیای واقعی بدون امنیت کاملاً ناپایدار و غیرقابل اعتماد خواهد بود. بنابراین تامین امنیت برای پایداری ارتباطات از الزامات جدایی ناپذیر این پلتفرم خواهد بود و استفاده از پروتکل HTTPS را می توان اولین قدم در این مسیر دانست.
برخی از نکات مهم پروتکل https
1. در //:https ابتدا اطلاعات به کد تبدیل شده و به سرور ارسال می شود. سپس این کد بر روی سرور رمزگشایی شده و به زبان قابل فهم برگردانده می شود. این مقداری زمان می برد و بنابراین سرعت //:https از سرعت //:http کمتر است.
2. تعدادی از شرکت های امنیتی مانند Verisign و Goddaddy این سرویس را ارائه می دهند که برای تبدیل اطلاعات سروری که به آن متصل هستید به این سرورها اشاره می کنند.
3. پس از ورود با پروتکل //:https اطلاعات مربوط به امنیت اعمال شده در سایت و گروه ارائه دهنده این امنیت نمایش داده می شود. در اکثر مرورگرها به صورت قفل در پایین صفحه موجود است و پس از کلیک بر روی آن این اطلاعات را مشاهده خواهید کرد.
4. هنگام ورود به این سایت ها حتما به اطلاعات امنیتی توجه کنید. ممکن است امنیت وجود نداشته باشد و همه اینها با برنامه نویسی ساده برای شما نمایش داده شود.
5. پروتکل //:https معمولا برای بانک ها، ایجاد حساب های کاربری و ورود به پورتال ها، سرورهای پیام الکترونیکی، خرید آنلاین و فروشگاه های آنلاین، ورود به صفحات دارای اطلاعات محرمانه و مهم و غیره استفاده می شود.
6. مزیت اصلی HTTPS جلوگیری از شنود داده ها است. یعنی برخورد با سارقان اطلاعاتی که در راه هستند.
7. سرور میزبان باید یک کلید عمومی ثبت کند که هیچ هزینه ای نخواهد داشت. اما اثبات اینکه آیا خود هاست همان چیزی است که ادعا می کند گران است که توسط Verisign و … انجام می شود.
نحوه تبادل اطلاعات پروتکل شبکه HTTPS
پروتکل HTTPS به یک اتصال شبکه قابل اعتماد برای تبادل داده بین مشتری و سرور نیاز دارد. در پیاده سازی های HTTPS ، اتصالات TCP/IP با استفاده از پورت های شناخته شده (معمولاً پورت 80 اگر اتصال رمزگذاری نشده باشد یا پورت 443 اگر اتصال رمزگذاری شده باشد) ایجاد می شود. در HTTPS /2، یک اتصال TCP/IP به همراه چندین کانال پروتکل استفاده می شود. HTTPS /3 از پروتکل انتقال برنامه QUIC از طریق UDP استفاده می کند.
تفاوت بین پروتکل های Http و Https
پروتکل HTTPS نسخه ایمن تر از HTTP است. تنها تفاوت http و https این است که در https از TLS برای رمزگذاری درخواست و پاسخ استفاده می شود. به همین دلیل https بسیار امن تر از http است و حرف s به معنای امن است. در وب سایت هایی که از http استفاده می کنند کلمه //:http در ابتدای آدرس وب سایت وجود دارد اما وب سایت هایی که از پروتکل https استفاده می کنند کلمه //:https را دارند.
افزودن دیدگاه